Stowarzyszenie Geodetów Polskich
Oddział w Gdańsku

Zmarł Zbigniew Piesik [1931-2021]

Kol. Zbigniew Piesik, syn Witalisa, urodził się 6 kwietnia 1931 r. w Runowie Krajeńskim, Powiat Sępólno. Absolwent Politechniki Warszawskiej, studia ukończył w 1965 roku. Uzyskany tytuł zawodowy: inż. geodeta. Pracował w Wojewódzkim Biurze Geodezji w latach 1957-2001 r. Uprawnienia zawodowe z geodezji i kartografii w zakresie 1 i 2 [nr 8132].

Za pracę zawodową wyróżniony licznymi nagrodami. Uhonorowany odznaczeniami państwowymi i resortowymi: Srebrny Krzyż Zasługi (1976); Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1988); Srebrna Odznaka za Zasługi w Dziedzinie Geodezji i Kartografii (1967); Złota Odznaka za Zasługi w Dziedzinie Geodezji i Kartografii (1976).

Do Stowarzyszenia Geodetów Polskich Oddział w Gdańsku wstąpił 1 kwietnia 1958 r., gdzie aktywnie działał pełniąc m.in. funkcję skarbnika w Kole Zakładowym przy Wojewódzkim Biurze Geodezji i Terenów Rolnych w latach 2004-2013, a od 2006 roku członkiem Zarządu Koła Seniorów SGP. W gdańskiem oddziale SGP w latach 2004-2010 członek Sądu Koleżeńskiego.

Za aktywną pracę w Stowarzyszeniu został odznaczony: Srebrną (1990) i Złotą Odznaką Honorową SGP (2009). W dniu 90 urodzin Zarząd Oddziału SGP w Gdańsku, z powodu braku możliwości bezpośredniego spotkania (pandemia), wystosował List Gratulacyjny do kol. Zbigniewa z podziękowaniami za dotychczasową pracę społeczną życząc Jubilatowi wszelkiej pomyślności, NIESTETY…

Zmarł 20 października 2021 r. Pogrzeb w dniu 25 października 2021 r. na gdyńskim Cmentarzu Witomino.

Osobiste wspomnienie:

Państwa Piesik znałem osobiście przez moich rodziców. Bywali u nas w domu, kiedy jeszcze mieszkaliśmy w Gdyni, niedaleko od siebie, piechotą 20 minut. Bardzo ciepło i serdecznie wspominam ten czas. Poznaliśmy się na początku mojej drogi zawodowej. To właśnie Pan Zbyszek, zaraz po moim powrocie do pracy po służbie wojskowej, namówił mnie do przejścia do WBGiTR. Wielkie dzięki za takie pokierowanie moją drogą zawodową. Razem z umową o pracę Pan Zbyszek wręczył mi do podpisania deklarację członkowską SGP. 1994r., 27 lat a pamiętam to jak dzisiaj. Wspaniały, ciepły, serdeczny człowiek. Zawsze uśmiechnięty, nie pamiętam twarzy Pana Zbyszka bez uśmiechu. Smutek ogarnia, gdy musimy żegnać naszych nauczycieli, przewodników po trudnej sztuce geodezji. Z bólem serca, żegnaj Panie Zbyszku.Głębokie wyrazy współczucia dla żony i bliskich. /Karol Koss/

ŻEGNAJ PRZYJACIELU!

W imieniu członków Koła Seniorów SGP, żegnam kolejnego Seniora Zbyszka. To smutne i w takiej chwili brakuje słów żeby wyrazić żal. Pogodny, wesoły z wspaniałym poczuciem humoru, uświetniał przez długie lata nasze spotkania. Zbyszku, pozostaniesz w naszej pamięci. Serdeczne wyrazy współczucia Rodzinie i wszystkim, których ta śmierć ogarnęła smutkiem. /Przewodnicząca Koła Seniorów SGP Elżbieta Hajdul/

Spoczywaj w Pokoju!

Geodeci z Pomorza Gdańskiego – członkowie gdańskiego Oddziału SGP

Szkolenie 26.10.2021 r. Oddział w Gdańsku zaprasza...

Weryfikacja wyników zgłoszonych prac geodezyjnych – studium problemów.

Organizator: ZO SGP w Gdańsku

Prowadzący: mgr inż. Andrzej Żylis – Pomorski WINGiK

Termin: 26 październik 2021 r. (wtorek) godz. 9:00 – 14:00

Program szkolenia on-line na Platformie Zoom Meeting

ZAPROSZENIE  /  ZGŁOSZENIE w pdf  / ZGŁOSZENIE word

ZGŁOSZENIA online: https://www.sgp.geodezja.org.pl/nasza-dzialalnosc/informacje/920-szkolenie-20211026i

Zmarł Artur Orzeł [1932-2021]

Kol. Artur Orzeł, inż. geodeta, urodził się 14 stycznia 1932 r. w Porzecze k/Grodna, syn Zdzisława i Janiny. Szkołę średnią ogólnokształcąca im. Stefana Żeromskiego ukończył w Kwidzynie. Szkoła wyższa: Politechnika Warszawska, Wydział Geodezji i Kartografii – uzyskany dyplom inż. geodeta (1955). Pracę zawodową rozpoczął 1.10.1956 r. Dyrektor Gdańskiego Okręgowego Przedsiębiorstwa Mierniczego w Gdańsku 1.09.1971 r. – 31.12.1973 r. Z-ca Dyrektora OPGK w Gdańsku 1.01.1974 r. – 28.02.1975 r. Dyrektor OPGK w Gdańsku 1.06.1983 r. – 30.04.1988 r. Wiceprezes Rady Nadzorczej OPGK Sp. z o.o. w Gdańsku 31.08.1991 r. – 7.05.1994 r. Prezes Rady Nadzorczej OPGK Sp. z o.o. w Gdańsku 7.05.1994 r. – 30.05.2003 r. Na emeryturze od 1.05.1997 r. Nauczyciel przedmiotów zawodowych w Technikum Geodezyjnym oraz w Policealnym Studium Zawodowym w Gdańsku 1.09.1962 r. – 30.04.1985 r.

Członkiem w Stowarzyszeniu Geodetów Polskich od 5.11.1956 roku, gdzie pełnił następujące funkcje:

1. 1960 - 1971 członek Zarządu Oddziału w Gdańsku, przewodniczący Komisji Postępu Technicznego i Szkolenia

2. 1971 - 1977 wiceprzewodniczący Zarządu Oddziału w Gdańsku
3. 1980 - 1983 sekretarz Zarządu Oddziału w Gdańsku.
4. 1983 - 1986 członek Zarządu Oddziału w Gdańsku
5. 1986 - 1989 przewodniczący Sądu Koleżeńskiego Oddziału w Gdańsku
6. 1994 - 1997 przewodniczący Koła Środowiskowego w Gdańsku
7. 2004 - 2013 członek Zarządu Oddziału w Gdańsku
8. 2013 - 2016 przewodniczący Komisji Rewizyjnej Oddziału w Gdańsku

Członek Zespołu ds. technologii przy Zarządzie Oddziału współautor opracowań poradników (technologii) nt. podziałów i rozgraniczeń oraz map dc. projektowych.

Członek Rady Technicznej KONSULTEX ds. systemu zdalnego pomiaru zmian cech geometrycznych obiektów Elektrowni Jądrowej Żarnowiec (1988-1990) – projekt niezrealizowany w związku z decyzją wstrzymania budowy EJŻ w dniu 27.05.1990r.

Członek komitetu organizacyjnego IV konkurs „Wiedzy geodezyjnej i kartograficznej" w 1982 roku w Gdańsku (Komitet organizacyjny kol: A. Nalepa, M. Żak, A. Orzeł, dyrektora PSB mgr Z. Klamana, dyrektora WBGiGG Urzędu Wojewódzkiego w Gdańsku mgr inż. Józef Gieroń).

Uprawnienia zawodowe - nr świadectwa 6311/87 z dnia 8.12.1987r.

Odznaczenia państwowe - Srebrny Krzyż Zasługi oraz Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Resortowe: Złota Odznaka „Za Zasługi w Dziedzinie Geodezji i Kartografii”

NOT i SGP: Złota Odznaka Honorowa NOT (1996) oraz DIAMENTOWA Odznaka Honorowa NOT wręczona podczas Sesji Jubileuszowej 70-lecia gdańskiego Oddziału SGP w dniu 2 czerwca 2016 roku, Złota Odznaka Honorowa SGP (1976), Dyplom Honorowy Zasłużonego Seniora SGP (2006).

Inne: Krzyż „Zesłańców Sybiru”, Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Gdańska”, Odznaka honorowa „Zasłużony Ziemi Gdańskiej”.

Zmarł 6 października 2021 roku. Msza święta odbędzie się w sobotę 9 października o godz.11:30 w kościele Matki Boskiej Fatimskiej na gdańskiej Żabiance. Pogrzeb tego samego dnia /sobota/ o godzinie 13:30 na Cmentarzu Łostowice.

ŻEGNAJ PRZYJACIELU! Pamiętamy śp. Artura, jako nauczyciela i wzór dla wielu pokoleń geodetów, którzy dziś z powodzeniem funkcjonują na rynku geodezyjnym. Został odznaczony wieloma odznaczeniami państwowymi, branżowymi i stowarzyszeniowymi. Z jego odejściem ponieśliśmy wielką stratę. Rodzinie i bliskim składamy wyrazy głębokiego współczucia. Spoczywaj w Pokoju!

Geodeci z Pomorza Gdańskiego - członkowie gdańskiego Oddziału SGP

Zmarł Piotr Góral [1932-2021]

Kolega Piotr Góral urodził się 26 kwietnia 1932 roku we wsi Baczeńce (rejon wołkowyski, obwód grodzieński) syn Antoniego i Zuzanny. Szkoła średnia: Gimnazjum/LO w Tczewie; Szkoła wyższa: Politechnika Warszawska Wydział Geodezji i Kartografii - inż. geodeta (1955); mgr inż. geodeta inżynieryjno-przemysłowy (1964). Pracę zawodową w geodezji rozpoczął w 1955 roku. Zawodowo związany z 1 (jednym) przedsiębiorstwem tj. Wojewódzkim Biurem Geodezji i Terenów Rolnych w Gdańsku (ówczesna nazwa WBGiUR), gdzie przeszedł wszystkie szczeble kariery (Z-ca dyrektora WBGiTR w Gdańsku w latach 1968-1989, Dyrektor WBGiTR w Gdańsku od roku 1989 - na emeryturze od 1997 r.

W SGP od 1955 roku w tym: członek Zarządu Oddziału w Gdańsku od 1965 do 1989 roku, w tym latach 1983-1986 wiceprzewodniczący ZO. Następnie w latach 2004-2013 roku członek Komisji Rewizyjnej ZO. Długoletni Przewodniczący Koła Seniorów przy ZO w Gdańsku (1997-2017). Uprawnienia zawodowe nr 2030 z dnia 29 sierpnia 1985 r.

Odznaczenia państwowe: Złoty Krzyż Zasługi oraz Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski; Resortowe: Złota Odznaka „Za Zasługi w Dziedzinie Geodezji i Kartografii”; Złota Odznaka Honorowa NOT; Odznaka Honorowa SGP (srebrna, złota oraz DIAMENTOWA wręczona podczas Sesji Jubileuszowej 70-lecia gdańskiego Oddziału SGP w dniu 2 czerwca 2016 roku.

Wyróżniony Odznaką Honorową „Zasłużony Ziemi Gdańskiej”.

Zmarł 29 kwietnia 2021 roku. Uroczystości pogrzebowe 5 maja 2021 roku: Msza święta Kościół Garnizonowy w Gdańsku-Wrzeszczu godz. 10:30; pogrzeb Cmentarz Srebrzysko godz. 12:00.

ŻEGNAJ PRZYJACIELU!  Pamiętamy śp. Piotra, jako wspaniałego, ciepłego, życzliwego kolegę, profesjonalistę zawodu.Wyrazy głębokiego współczucia dla wszystkich, których ta śmierć dotknęła. R.I.P.

Wielkanoc'21

Wielkanoc to czas otuchy i nadziei.
Czas odradzania się wiary w siłę drugiego człowieka.
Życzymy, aby Święta Wielkanocne
przyniosły radość oraz wzajemną życzliwość.
By stały się źródłem wzmacniania ducha.
Niech Zmartwychwstanie, które niesie odrodzenie,
napełni Was pokojem i wiarą,
niech da siłę w pokonywaniu trudności
i pozwoli z ufnością patrzeć w przyszłość...

Zarząd SGP w Gdańsku

2021

No i mamy Nowy 2021 Rok!

To zawsze czas pełen nadziei na lepsze jutro…

Życzmy sobie w 2021 roku: trafnych wyborów w życiu stowarzyszeniowym, spełniania w życiu zawodowym, realizacji planów i wspinania się po drabince kariery, a w życiu rodzinnym spokoju i bezpieczeństwa, dodając do tego sporą dawkę wzajemnej życzliwości, zrozumienia oraz cierpliwości.

Teraz z pewnością szczęście się do nas uśmiechnie.

Nie zapominajmy też o zdrowiu, bo jak głosi stara prawda, jeśli jest dobre zdrowie, to wszystko inne się jakoś ułoży. No i na koniec noworoczne postanowienia: nie będę już palił, przechodzę na dietę, zacznę aktywnie spędzać czas, może zacznę regularnie biegać? Nie poddawajcie się, jeśli od razu Wam nie wyjdzie. Wszak zawsze jest dobry czas, by coś zmienić w swoim życiu. A mamy na to całe 12 długich miesięcy.

Tak więc wszystkiego dobrego w Nowym Roku i obyśmy mogli składać sobie życzenia także na 2022 rok!

…grudzień 24

Dzisiaj jest ten rodzaj ciszy,
że każdy wszystko usłyszy:
i sanie w obłokach mknące,
i gwiazdy na dach spadające.
A wszędzie to ufne czekanie...
Czekajmy - dziś cud się stanie.
Wesołych Świąt!

Życzymy Geodetkom i Geodetom oraz sympatykom naszego zawodu

szczęśliwych, radosnych i pogodnych Świąt Bożego Narodzenia.

Niech ten czas spędzony w gronie najbliższych napełni WASZE serca spokojem.

Niech atmosfera Świąt wyzwoli w NAS to co najpiękniejsze…

ZDROWYCH Świąt Bożego Narodzenia życzy gdański Zarząd SGP

ZADUSZKI

Dzień Zaduszny, nazywany także Zaduszkami wywodzi się z modlitw i mszy odprawianych za zmarłych zakonników w średniowiecznych klasztorach. Za inicjatora obchodów tego święta uważany jest św. Odylon, przełożony słynnego opactwa w Cluny. Na początku VII wieku św. Izydor z Sewilli zalecał mszę w intencji zmarłych w poniedziałek po Zesłaniu Ducha Świętego. Na początku IX wieku opat klasztoru w Fuldzie imieniem Egil zalecał odprawianie mszy i odmawianie psalmów za zmarłych braci w dniu 17 grudnia, w rocznicę śmierci założyciela klasztoru opata Sturmiusza. Amalary z Metzu (zm. ok. 850) postulował objęcie tym zwyczajem wszystkich zmarłych wiernych. Wskazywał na potrzebę modlitwy co najmniej raz w roku. On pierwszy zaproponował przeznaczenie na nią dnia po 1 listopada.

W 998 roku Odylon z Cluny, nawiązując do sugestii Amalarego, zapoczątkował obchody Zaduszek jako przeciwwagi dla pogańskich obrządków ku czci zmarłych. Data tego dnia zbiega się z uroczystościami ku czci zmarłych przodków obchodzonymi jesienią u Germanów, Słowian Zachodnich i Celtów. Przykładowo, u tych ostatnich obrzędy takie odprawiano w pierwszy dzień nowego roku, który przypadał 1 listopada. Święto zainicjowane przez św. Odylona w Cluny przejęły wkrótce inne klasztory benedyktyńskie i kartuskie. Już w 1008 roku było ono obchodzone w diecezji Liége. Na ziemiach polskich, jak wskazuje kalendarz cystersów z Lądu, Dzień Zaduszny zaczęto obchodzić w XII wieku. Do liturgii rzymskiej wprowadzono to święto w 1311 roku. Szybko upowszechniło się w całym Kościele zachodnim. Nie zawsze było obchodzone na początku listopada: w Mediolanie do 1582 roku przypadało one na 16 października.

Procesje w Dzień Zaduszny odprawiano już ok. 1070 roku w opactwie św. Saby, a na początku XIV wieku procesję wprowadzono w katedrze w Lyonie i Spirze. W tym czasie była też odprawiana w diecezji wrocławskiej i płockiej, od XV wieku upowszechniła się zaś w całej metropolii gnieźnieńskiej. Sobór Trydencki nałożył na każdego kapłana obowiązek odprawiania tego dnia trzech mszy świętych. Było to nawiązanie do praktyki zapoczątkowanej w XV wieku przez dominikanów z Walencji i Aragonii. W kościołach wschodnich uroczystości ku czci zmarłych obchodzono parokrotnie w roku, zwłaszcza w dni wiosenne.

Zwyczaje związane z Zaduszkami

Zaduszkom zawsze towarzyszyły różne zwyczaje nawiązujące do praktyk pogańskich. W dniu tym rozdawano chleb ubogim – w Polsce zachodniej zwyczaj ten istniał jeszcze na początku XX wieku. W Niemczech wypiekano na ten dzień specjalne chleby i kołacze obrzędowe i rozdawano w zamian za modlitwę w intencji zmarłych. W najstarszej hiszpańskiej tradycji Zaduszki są nazywane dniem rozdawania chleba.

W krajach Ameryki Łacińskiej tradycja ta łączy się z korowodami i ucztami nadającymi obchodom charakter festynu. Łączą się one ze spożywaniem jedzenia na grobach i dotykaniem grobów chlebem. Podobna tradycja istniała na Kresach Wschodnich, gdzie urządzano uczty na grobach oraz tzw. dziady znane dzięki dramatowi Adama Mickiewicza.

W średniowiecznej Polsce istniał zwyczaj zapisywania Kościołowi wsi, za które odprawiano w zamian msze intencji donatora. Śladem tego są często nazwy miejscowości (Zaduszne Pole, Zaduszniki). Wierzenia ludowe mówią o opuszczaniu przez zmarłych grobów, nawiedzaniu przez nich po północy miejsc, w których przebywali za życia. Powszechnie przyjął się też w Polsce zwyczaj odwiedzania cmentarzy wraz przyozdabianiem grobów oraz zapalania zmarłym światła (zniczy, świec, lampek).

W aktualnej, pandemicznej sytuacji, po zamknięciu cmentarzy proponuję wirtualny spacer…

Dzięki wyszukiwarce GROBNET poniżej subiektywna lista naszych geodetów-członków SGP, którym możemy zapalić znicz:

GDYNIA: Dorota Studzińska, Fryderyk Jeleń, Stanisław Olejniczak, Bogdan Różanek

ELBLĄG: Janusz Augustynowicz, Zbigniew Krzymański, Andrzej Łaski

SOPOT: Tadeusz Dąbrowski

W Gdańsku bez możliwości zapalenia zniczy: Witold Błoński , Antoni Nalepa, Jerzy Stawowski

Nie umiera ten, kto trwa w pamięci i sercach żywych

R.I.P.

In Memoriam_Mieczysław Szułczyński [1927-2020]

W wieku 93 lat zmarł Mieczysław Szułczyński, odszedł wspaniały geodeta z naszego środowiska. Wzorzec profesjonalizmu, kultury osobistej i koleżeństwa. Urodzony 16 czerwca 1927 r. w Poznaniu. Szkoła średnia: Gimnazjum w Poznaniu – 1947 r. oraz Państwowa Szkoła Mierniczo-Melioracyjna po zmianie nazwy Liceum Miernicze w Poznaniu – 1949 r. W roku 1969 ukończył Wydział Administracji i Prawa na Uniwersytecie Toruńskim filia w Gdańsku, uzyskując dyplom magistra prawa administracyjnego (praca dyplomowa z planowania przestrzennego). W czasie okupacji zatrudniony jako sanitariusz, a od 3 lutego 1945 roku ochotnik PCK. Pracę jako geodeta rozpoczął 15.07.1949 r. w PPM w Poznaniu, równolegle pracuje w Technikum Geodezyjnym w Poznaniu jako nauczyciel przedmiotów zawodowych (1953-1958). Od 1958 roku pracuje w Gdańsku, początkowo w Geoprojekt-Gdańsk, następnie Urząd Wojewódzki – Wydział Komunalny Oddział Geodezji pod kierownictwem Władysława Basisa. W latach 1961-1968 Biuro Urządzania Lasów w Gdyni - Główny geodeta oddziału. Kierownik Miejskiej Pracowni Geodezyjnej w UM Gdańsk, miejskie biuro ds. geodezji i kartografii oraz Geodeta m. Gdańska (1968-1980). Od 1 maja 1980 r. pracuje w PWiK Gdańsk - m.in. specjalista ds. strefy ochronnej Straszyn. Prace eksportowe: Irak (1974-1975) i Libia z OPGK-Kraków (1981-1983) oraz obsługa geodezyjna budowy Lotnisko Szeremietiewo w Moskwie – 1978 rok. W OPGK-Gdańsk zatrudniony jako inspektor kontroli wewnętrznej (1984-1987). Na emeryturze od 1987 roku pracuje na zlecenie w firmie Geobis, UM Gdańsk Wydział Geodezji - geodezyjna mapa numeryczna Gdańska oraz własna działalność gospodarcza do 2010 r.

W Stowarzyszeniu Geodetów Polskich od 5.12.1949 roku, gdzie pełnił następujące funkcje:

1. 1951 - 1954 sekretarz Zarządu Oddziału w Poznaniu
2. 1986 - 1989 sekretarz Zarządu Oddziału w Gdańsku
3. 2004 - 2010 członek Zarządu Oddziału w Gdańsku
4. 1977 - 1980 Sąd Koleżeński Oddziału w Gdańsku
5. 2010 - 2013 Sąd Koleżeński Oddziału w Gdańsku

Ostatnio aktywny członek KOŁA SENIORÓW gdańskiego SGP.

Szef Zespołu ds. technologii przy Zarządzie Oddziału w Gdańsku - współautor opracowań poradników (technologii) nt. podziałów i rozgraniczeń oraz map dc. projektowych. Autor monografii: Działalność społeczno-zawodowa geodetów na Pomorzu w okresie przedwojennym (1918 – 1939). Nauczyciel przedmiotów zawodowych w Technikum Geodezyjnym w Gdańsku. Uprawnienia zawodowe nr świadectwa 6191 z dnia 26.06.1987 r. Odznaczenia państwowe:  Srebrny Krzyż Zasługi oraz Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Resortowe: Złota Odznaka „Za Zasługi w Dziedzinie Geodezji i Kartografii”, Medal „Za zasługi dla obronność kraju”. Odznaki NOT i SGP: Złota Odznaka Honorowa NOT, Diamentowa Odznaka Honorowa SGP (2008), Dyplom Honorowy Zasłużonego Seniora SGP. Podczas Bałtyckiego Kongresu Geodezyjnego w dniu 2 czerwca 2016 roku uhonorowany „Dyplomem w dowód uznania” wręczonym przez Dyrektora Państwowych Szkół Budownictwa w Gdańsku Panią Renatę Wypasek za wieloletnie prowadzenie zajęć w gdańskim Technikum Geodezyjnym.

W 2017 roku uroczyście obchodzono 90-lecie najstarszego, aktywnego działacza SGP na Pomorzu Gdańskim.

Uhonorowany Medalem 100-lecia SGP [nota bene osobiście nieodebrany w związku ze złym stanem zdrowia - Gala Jubileuszowa dn. 7.02.2020 r. – najstarszy z grona 100 geodetów] jako dowód wdzięczności oraz wyraz szacunku za szczególne zasługi w służbie stowarzyszenia.

Zmarł 3 lipca 2020 r. w Gdańsku. Uroczystości żałobne odbędą się na Cmentarzu Łostowice w Gdańsku w dniu 9 czerwca 2020 r.

Niektórzy Go znali, pamiętają, a może niektórzy tylko z opowiadań. Jego długa, a jakże wspaniała droga zawodowa. Pamiętamy śp. Mietka, jako wspaniałego, ciepłego, życzliwego kolegę, człowieka o niezwykle wysokiej kulturze osobistej, profesjonalistę zawodu. Niewielu takich ludzi spotyka się na swojej drodze…

ŻEGNAJ PRZYJACIELU!.  R.I.P.  Wyrazy głębokiego współczucia dla wszystkich, których ta śmierć dotknęła.

In Memoriam_AUGUSTYNOWICZ Janusz Kazimierz [1943 - 2020]

Janusz Augustynowicz, mgr inż. geodeta, rzeczoznawca majątkowy. Urodził się 24 sierpnia 1943 r. w Łukowie, syn Bronisława i Lucyny. Od 1945 roku zamieszkały w Szczytnie, a od 1975 roku w Elblągu. Szkoła średnia: Liceum Ogólnokształcące w Szczytnie ukończył w roku 1962. Studia wyższa: Akademia Rolniczo-Techniczna w Olsztynie (1962 r.- inżynierskie, 1977 r. - magisterskie). Studia podyplomowe z Organizacji i Zarządzania: ukończył na Uniwersytecie Gdańskim Wydział Ekonomiki Produkcji w 1981 roku.

Praca zawodowa: WBGiTR w Olsztynie i Elblągu (1966–1984), Urząd Wojewódzki w Elblągu (1984–1998), Zespół Szkół Budowlanych (1995–1996). 28 maja 1990 roku Wojewoda Elbląski mianował mgr inż. Janusz Augustynowicza na stanowisko Dyrektora Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Wojewódzkiego w Elblągu wraz z funkcją Geodety Województwa Elbląskiego. W tym okresie otrzymuje Nagroda Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji II stopnia za wybitne osiągnięcia twórcze w dziedzinie Geodezji i Kartografii dla zespołu w składzie; Janusz Augustynowicz, Sławomir Świderski i Florian Romanowski za "Opracowanie i wdrożenie informatycznego systemu zasobu geodezyjnego i kartograficznego  obszaru miasta Elbląga". Uznano, że opracowanie elbląskie ma charakter innowacji organizacyjnej, stanowi kompleksowe rozwiązanie techniczne i technologiczne z możliwością wykorzystania przez inne ośrodki. Po reformie administracyjnej RP (likwidacja woj. elbląskiego) z dniem 1 stycznia 1999 roku rozpoczyna pracę jako Naczelnik Wydziału Mienia Komunalnego w Urzędzie Miejskim w Elblągu (1999–2011).

Był bardzo aktywnym członkiem Stowarzyszenia Geodetów Polskich od 1 lutego 1967 roku. Przez wiele kadencji w latach 1983–1998 był członkiem Zarządu Oddziału SGP w Gdańsku. Z rekomendacji Zarządu Głównego SGP w latach 1990–2014 uczestniczył w pracach Komisji Kwalifikacyjnej ds. uprawnień zawodowych w dziedzinie geodezji i kartografii.

W Naczelnej Organizacji Technicznej - z ramienia Zarządu Oddziału SGP w Gdańsku - uczestniczy przez wiele lat (od 1980 r.) w działalności Rady Regionalnej FSNT NOT w Elblągu pełniąc odpowiedzialne funkcje w tym: członka Zarządu wielu kadencji, Prezesa Zarządu Rady Regionalnej (1997–2000), V-Prezesa Zarządu RR (2001–2004), a ostatnio Przewodniczącego Komisji Rewizyjnej RR (2012–2020).

W latach 1982–2006 członek Komisji Gospodarki i Polityki Przestrzennej PAN Oddział w Gdańsku. Uprawnienia zawodowe: geodezyjne (GUGiK nr 1987 z 1985 r.), rzeczoznawca majątkowy (Minister GPiB nr 1725 z 1995 r.). W latach 1986-2013 Biegły Sądowy w zakresie geodezji. Od 2011 roku po 46 latach pracy zawodowej na emeryturze, aktywnie uczestniczy w działalności NOT Elbląg oraz SGP oddział w Gdańsku. Ponadto członek Rady Nadzorczej spółki OPEGIEKA w latach 2015-2020.

Odznaczenia państwowe, resortowe i społeczne:

• Państwowe: Krzyże Zasługi: Brązowy (1976), Srebrny (1983), Złoty (1988), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2005).
• Resortowe: Medal za zasługi dla obronności Kraju (1990), Srebrna Odznaka za zasługi w dziedzinie Geodezji i Kartografii (1984), Odznaka Zasłużony Pracownik Rolnictwa (1980).
• Nagroda Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji II stopnia za wybitne osiągnięcia twórcze w dziedzinie geodezji i kartografii (1998).
• Odznaki Honorowe NOT: Srebrna (1987); Złota (1991); Diamentowa (2016) oraz Medal Pamiątkowy z okazji 50-lecia NOT w Gdańsku (1997). Tytułu Zasłużony Senior NOT (2019).
• Odznaki Honorowe SGP: Srebrna (1984) i Złota (2009). Medal 100-lecia SGP [nota bene osobiście nieodebrany w związku z wypadkiem samochodowym do jakiego doszło w drodze na Galę Jubileuszową dn. 7.02.2020 r.] jako dowód wdzięczności oraz wyraz szacunku za szczególne zasługi w służbie stowarzyszenia.

Zmarł w dniu 12 czerwca 2020 r. w Elblągu. Msza żałobna odbędzie się 19 czerwca 2020 r. (piątek) o godzinie 11:00 w kościele Świętego Brata Alberta przy ulicy Częstochowskiej 28 w Elblągu, a po niej odbędzie się pogrzeb na Cmentarzu Komunalnym Agrykola w Elblągu.

Janusz Augustynowicz był niekwestionowanym autorytetem zawodowym w ogólnopolskim środowisku geodezyjnym. Chętnie dzielił się wiedzą z każdym kto tego potrzebował. Był ciepłym, kulturalnym przełożonym, kolegą, przyjacielem. Był bardzo aktywny w działalności społecznej. Pozostanie w naszej pamięci na zawsze!

R.I.P.

Geodeci regionu elbląskiego i pomorskiego