24.12. DZIEŃ RAJU
Boże Narodzenie w czasach naszych przodków nazywane było Dniem Raju i przypadało 24 grudnia. Według wierzeń tegoż dnia miały dziać się cuda, którym przyświecała jedna myśl: świat, wszechświat, wszystko co żyje oraz byty niematerialne cieszą się z narodzin Pana, łącząc we wspólnym przeżywaniu. Tak jak w RAJU mimo mrozu, zakwitają pąki drzew, spod śniegu przebijają się źdźbła traw oraz zaczynają kwitnąć kwiaty. W lasach można zauważyć rozwijający się kwiat paproci, pszczoły i zwierzęta wybudzają się ze snu zimowego i składają pokłony Dzieciątku Jezus. W gospodarstwach zwierzęta zostają zaproszone do domów, gdzie posilają się słomą, sianem, często się zdarza, że przemawiają ludzkim głosem. Gdy wybijała północ bydło klękało przy swym żłobie, oddając pokłony. W Dniu Raju, kiedy jesteśmy tak blisko Boga, wywołuje się dusze zmarłych aby i one mogły uczestniczyć w świętowaniu. Dlatego zasiadając do wieczerzy dmuchano na krzesło aby nie usiąść na kolanach zmarłego. Aby nie urazić przybyłych z zaświatów gości, wszelkie prace porządkowe i kuchenne odbywały się w godzinach dopołudniowych. Najbardziej religijni, bezgrzeszni ludzie, tego dnia byli świadkami przemiany wody ze studni w miód, a rzek w złoto i srebro.
…najbardziej wymownym symbolem Chrystusa jako Światłość Świata jest ŚWIECA BOŻONARODZENIOWA – w kolorze białym udekorowana religijnymi symbolami…